"از کناره های لبان اش
برای ام مقدمه ای از خرما و شیر بیاور
تا خواب همه شیرین دهنان شهر را
به تیشه های شب بسپارم"
این را به شعر هرزه ای می گفتم
که برای زنی با لب‌های سیاه نوشته بودم