زمستان

امانِ تازيانه‌ي باد را
خاطره‌اي فراموش ساخته؛
دادِگرسنگي را
افسانه‌اي خاموش
گنجشكِ فروفسرده‌ي اندوهگين

احترامِ دشمنِ كوچك را
-مگر كه ترسي‌اش نمانَد و نرمانَد-
كلاه برمي‌گيرد از سَر
مترسكِ پاي در وحلِ چوبين
تا پيشكش‌اش نمايد
كهنه-دانه هاي تابستانِ دور را.

9بهمن 1381