تا فرونماني؛
كه پايانِ بحري چونان معلّق
لاجرم
ساحلِ ايمن است.
سودايي ديگرست
از اوج پريدن و
بر اوج نشستن؛
كه
از چكاد
تا چكاد
راهي نيست،
اگر خوابِ پرواز
آويزهي پلكهاي سبكسرت گردد!
هشدار!
تا به گلْ اندر ننشيني
كه تقديرِ غرقه را
آسودگيِ ساحل
برميآشوبد.
20 آبان 1382
