۲۵ مرداد ۱۳۸۹

این وعده ها بر آب جاری اند

همیشه تن نمی دهد شعر
به تن نامعلوم وعده ای که نمی دهی
و جای بوسه ام بر آینده ی پیشانی ات
همیشه پیر است

اکنون
ماجرای تو از دور وصال پیش افتاده
تن تو
از لفافه ی استعاره بیرون نمی آید
و بضاعت متن
در تصرف اندام ات
عقیم می ماند.
25 مرداد 1389