۲۹ فروردین ۱۳۸۸

گناه

گناه ِ تازه ام را
درست پیش ِ پای ِ تو بر زمین می گذارم.
حتا سیب ِ نگاه ِ دختران ِ سیاه چشم - هنگام که هستی -
چرخش ِ بی حاصلی ست
که از تعویق ِ فرصت ِ وسوسه ی تو ام
عاجز می ماند.

حالا که درنگ ِ رؤیاهای ِ مرا متقاعد کرده ای
گناه ِ ناتمام ِ تن ات را
مرتکب ام کن!
29 فروردین 1388