طوفان

تابستان
پر بود از شب های ِ کبیسه
با تقدیرهای ِ مازاد بر سرنوشت.
نمی تکاندی شان هم
- لاجرم - هوای ِ پاییز می کردند.

باد کاشته بودند...
کوچه ها را شکافتیم :
تنگ بودند بر تن ِ طوفان و درو.

تقویم هم که نباشی می فهمی
مرگ ِ این ایام
شیبی اضافه بر زمان است.

28 شهریور 1388