دلهره

واژه های ِ من
به شکل ِ بوسه ای
بر گونه های ِ مستعار ِ تو اثر می بخشند
آن هم وقتی که اسم ِ هیچ کوچه ای ارغوان نیست
و پنجره حرف ِ تازه ای برای چشم انداز ندارد.


این جا
دست ها دیر بر گردن ات حلقه می شوند
و دقیقه ها
به جشن ِ تقسیم ِ دلهره ی من است
که - بی گاه - قد کشیده اند.

30 شهریور 1388