همین که اشاره ای - شبیه ِ اشتیاق -
از انگشتان ات جاری شود
شروع می شوم :
سنگ ها ستایش ام می کنند
که روی ِ زمین بمانم
و ستاره ها
التماس ِ دعا و الماسی را دارند
که بر چشمان ام لو می رود ...
همین که در هجر ِ تو آفتاب، خاکستری ست
حیله ها
روی ِ دستان ام هیچ می شوند.
از انگشتان ات جاری شود
شروع می شوم :
سنگ ها ستایش ام می کنند
که روی ِ زمین بمانم
و ستاره ها
التماس ِ دعا و الماسی را دارند
که بر چشمان ام لو می رود ...
همین که در هجر ِ تو آفتاب، خاکستری ست
حیله ها
روی ِ دستان ام هیچ می شوند.
17 آذر 1388
