هان بنوشید دم به دم می ِناب

خاک ِ از غایت افتاده ی زمین ام
که با وجود ِ خلق ِ تنگ ِ تقدیر ِ تو
از طرح ِ جدید ِ ستاره ها با چهره ای گشاده استقبال می کنم
تا برای ِ فردا
بخت ِ تازه ای را بیازمایم.

بگو منافذ ِ دعاهای ِ کهن-سال را کیپ ببندند.
حوصله از آسمان ِ دیروز ام رفته است :
بهشت
سرزمین ِ بی پدری ست که هبوط ِ آدم را در می آورد
برای ِ طالع ِ من
چند سرنوشت ِ اضافه تر مهیا کنید!

20 آذر 1388