۲ فروردین ۱۳۸۹

سرسام گرفته این تقلا

خیالی که حوصله ی بحر را به هم زد
تجویز ِ کاربردی ِ قطره ای محال‏اندیش بود.

آن که در بهانه ی تو بست نشسته من ام :
اقامت ِ بی ردپایی
که متهم به تاریخ‏چه‏ای ممنوع است.

به اشاره ای می‏روم
این دیگر کفایت ِ بیان نمی خواهد!
2 فروردین 1389