با تمام ِ این بی دل و دستی
انگشتی اضافه دارد
که از ترس ِ اشاره
پنهان است.
با این که اتهام اش
پهن تر از چهارشانه ام نیست
از تآمین ِ گسترده ی سینه ی من سر باز می زند
و تصدیق ِ مشکوک ِ پلک های اش
قطعن تورم ِ نفس های ِ مرا لحاظ نکرده.
خوش بختانه نمی داند هنوز
که همواره در میل
قدری ارضـاء جا خورده ست!
چرا ساکتی؟!
میل ِ من مگر از راز ِ چندم ِ ازالـت است
که از آخرین طرح ِ تو
پرده بر می دارد؟!
انگشتی اضافه دارد
که از ترس ِ اشاره
پنهان است.
با این که اتهام اش
پهن تر از چهارشانه ام نیست
از تآمین ِ گسترده ی سینه ی من سر باز می زند
و تصدیق ِ مشکوک ِ پلک های اش
قطعن تورم ِ نفس های ِ مرا لحاظ نکرده.
خوش بختانه نمی داند هنوز
که همواره در میل
قدری ارضـاء جا خورده ست!
چرا ساکتی؟!
میل ِ من مگر از راز ِ چندم ِ ازالـت است
که از آخرین طرح ِ تو
پرده بر می دارد؟!
8 فروردین 1389
