t h e r e i s n o t h i n g o u t s i d e t h e t e x t
۱ اسفند ۱۳۸۷
حریف طرهای که نیستم
جزای ِ دیدن ِ موهای ِ تو - شاید - در سیاهی ِ گیسوان ِ کسی مستحیل شود که رنگدانههای ِ هیچ شبی در آن نمیمیرد و آغوش ِ گرم ِ هیچ شعلهای در اعماق ِ آن زبانه نمیکشد.
جزای ِ دیشب ِ موهای تو پریشانی ِ توبرتوی ِ خطوط ِ فردای ِ من است!
