کوچ تو
زن زیبایی ست
که در گوشه‌ها‌ی رکیک حروف
چادر می‌زند
.
همیشه جمعه
برای واقعه سینه چاک می‌کند
طبیعی‌ست هفته‌ها طولانی‌تر شوند
اشک‌های المثنا اصیل‌تر
و من که برای گلوی جوانی‌ام صافات می‌خوانم
فاتحه‌خور ترین خاک زمین ام
.
نقل کرده‌اند عشق
از مزاج ما
آب دهانی خواهد شد
زیر پای عابران ربانی شهر
