۲۷ بهمن ۱۳۸۸

درد ِ تو بر اساس ِ تعابیر ِ مباحثاتی ِ خودش قابل ِ ابطال نیست

تن ِ تو
امکان ِ خالص ِ مرگ است
- بی آن که مفهومی محتاط در خود تلقی شود -
شعر ِ من
صدایی اضافه در حلق ام
بی هیچ خاطره ای از آواز های قبلی :
ضمیمه ی الزامن نامعین ِ یک دوره ی آتی ِ سوگ‏واری.

حرف ِ ربط مان را قورت داده ام
یک قطره ی یادآوری هم روی اش؛
وه از نقیض ِ نامتقابل ِ تویی که من ام!
27 بهمن 1388