۲۴ اسفند ۱۳۸۶

تسلا

سر بر مزار ِ دردهاي ِ نهفته‌ات مي‌گذارم
تا با ترانه‌ي ِ سكوت ِ تو
خواب ِ زنبق‌ها را تطهير كنم؛
به نيم‌شبي
كه هزار آينه بر بام ِ دل‌ام،
التهاب ِ نگاه‌ات را ابدي مي‌كنند.

بانوي ِ نقره‌اي!
در سايه‌ي پيچك‌هاي ِ كدام پنجره
دل‌تنگي‌هاي‌ات را مزمزه مي‌كني
وقتي انعكاس ِ نگران ِ اشك‌هاي ِ گران‌بارت،
بر كبودي ِ دلهره‌هاي‌ام
تكثير مي‌شود؟
24 اسفند 1386