گره

نگاه کن!
حالا که از قوافی ِ تنگ ِ انگشتان‌ام
- حلقه حلقه - ردیف ِ طره‌های‌ات شره کرده،
ابيات ِ پیشانی‌ات اعتراض می‌کنند!
این گره را هم خواهی گشود.
اطمینان دارم!
از این کلمات ِ بی‌نتیجه،
اشکی بر گونه‌های ِ تو گرم نمی‌شود.
4 تیر 1387