t h e r e i s n o t h i n g o u t s i d e t h e t e x t
۱۸ مهر ۱۳۸۷
ويرانه
چشماش از راه میافتد و انگشت ِ اشارهاش از طرح ِ تار ِ گیسویی بر هوای اتاق. به چرای ِ خود نگاه میکند که حتای ِ او بود تمام شد. حالا میتواند ضخامت ِ تمام ِ خاکهای ِ دنیا را تفسیر کند!
