انتظار

می‌مانم
هم‌چنان منتظر
تا پس‌فردای ظهور...
تا اين نايره فروخسبد به قيامت؛
و
منجيانِ آخرِ زمان را
نجات خواهم داد!

تا پس‌فردای ظهور
هم‌چنان منتظر می‌مانم؛
ورنه
موعوديانِ افلاك را
چه كسي به بارگاهِ خدايانِ خاك(1) خواهد سپرد
تا شرم-مايه‌شان را به غبارِ ساليانِ خاموشی
گِلی نو
به پيمانه‌‌ی چارگوشِ گور زنند؟


تا هرانسان
خودآی خويش گردد،
تا پس‌فردای ظهور،
منتظر می‌مانم.

16 شهريور 1384

1- «خدايان‌ِ خاك» را به‌جای «مردگانِ زمين» آورده‌ام.