طعنهی طغیان ِ چشمان ِ بریدهام را
- از آخرین باری که زلال ندیدند -
به دل نگیر عزیز من!
بی چشمداشتی
فقط اشکهایام را شور کرده بودم!
باور کن
هیچ کدورتی بر فقدان ِ پلکهایام مترتب نمیشود
حتا اگر التزام ِ این چشمها
تصمیم ِ طولانی ِ خواب ِ تو را - هرگز - برنیاشوبد.
19 بهمن 1387