ديدن

به: نرگس

وقتي چشم‌ها بسته‌اند،
دل‌ها نقطه‌‌‌يِ كورِ بصيرت مي‌شوند
و كوراني كه به آسمان مي‌نگرند(1)،
پيامبرانِ حقيقت!
كه مي‌پندارند
ديدن،
خيره نگريستن است به آفتاب!

͸

... و ما
‌چندان پشت به خورشيد
-سرمست از حقيقتِ بالنده‌ي سايه‌هامان-
براي كاشفان منشور دل‌سوزانديم،
كه آفتاب و سايه
در استقرايِ تاريك‌مان محو شد!

26 مرداد 1383

1- يكي از نامه‌هاي كپلر به دانشمندان و الهيون قشري سردرگم در كلاف فلسفه‌‌ي ارسطويي با اين عبارت آغاز مي‌شود: «اي كوران كه به آسمان مي‌نگريد!».