گم شده بودم
نه عصر
نه در خیابان
تو از لخته های ِ نور نشان گرفتی
من از کوزه های ِ
............................ تاریک ِ
.......................................... گلی گول خوردم که خود سرشتم!
مرا میهمان ِ آوازی کن
با سلوک ِ واژه ای
که بال ِ شب-پره ای تثبیت اش می کند.
نه عصر
نه در خیابان
تو از لخته های ِ نور نشان گرفتی
من از کوزه های ِ
............................ تاریک ِ
.......................................... گلی گول خوردم که خود سرشتم!
مرا میهمان ِ آوازی کن
با سلوک ِ واژه ای
که بال ِ شب-پره ای تثبیت اش می کند.
15 آذر 1388
