۲۳ مهر ۱۳۸۸

پاییز

پاییز
اتفاقی درونی ست
و این سرمای ِ تجربی
هوای ِ هیچ کسی را اثبات نمی کند.

روی تابلویی که سرنوشت ِ تو امضا کرد
نقش ِ انگشت ِ من
تاکیدی به دل-واپسی های ِ گره-کور بود.

این جا همیشه فصلی برای ِ سال سینه چاک می کند
و این هوای ِ بدلی
احمقانه ترین جنس ِ شباهت است
که سرما را - رشته رشته -
به اعصاب ِ پاییز تعلیم می دهد.
23 مهر 1388