t h e r e i s n o t h i n g o u t s i d e t h e t e x t
۱۶ تیر ۱۳۸۳
استسفا
در خود به طوفان نشستهام! تا چشمانام -آبستنترين جفتهاي عالم- جز به خشكسالِ مهر تو ره به باران نسپرند؛ ... تا خاشاكِ دورريزِ رحم تو حتا قدمآلايِ اين رهگذارِ سيلخيز نگردد ... كه عشق سرابي دوردست است شايستهي شورستان!
