۱۷ مرداد ۱۳۸۸

سرانجام

هویت ِ تک-احتمالی ست این ساحل
که به شکل ِ لاجرعه ای
دریای اش را سر کشیده اند.

با موجی که از نگاه ات کناره گرفت
دست های ِ مردی به گل نشست
که برای ِ کشیدن ِ انتظار ساخته شده بود
کنار ِ مسیرهای ِ نیامدن
که هر بار
از عبور ات به راه ِ تازه ای رسیده اند!

گره های ِ دریایی
کورتر از آن اند
که با دستان ِ فرونـِشسته ی من باز شوند.
15 مرداد 1388