غیر ِ مردن

ضرب العجل ِ عشق را
نه زندگی
- که پشت اش به ما بود -
نه برگ های ِ تقویم
- که به هر جان کندنی بود تکرار می شدند -
بل که قطره ی اشکی تمام کرد
که صرف نظر از قوانین ِ محلی ِ جاذبه
برای ارتفاع ِ شک ِ من
سقوط ِ بلندی بود.
.
.
.
من از فرجام های ِ کوتاه شنیدم
که دنیا - همیشه - از اواسط ِ عشق
تا می خورد!

26 تیر 1388