سقوط

به چشم ِ خود اگر نمی‌دید
که خطوط ِ تاریک - به کلی - از حال رفته‌اند
و حلقه‌ها طوری به هم پشت کرده‌اند
که هیچ دایره‌ای آن‌ها را مجاب نمی‌کند،
باور نمی‌کرد که گیسوان‌اش سقوط کرده‌.

حالا که خمیازه‌ی شب - حتا - از آن موها بلندتر می‌زند.
بگذار به هر طرف که شانه می‌زند بخوابند؛
چشم‌های کسی
نوبت ِ انعکاس نخواهد گرفت
و اعتبار ِ دست‌های ِ هیچ‌کس - دیگر -
از لابه‌لای ِ بی‌عهده‌ی آن‌ها بر باد نخواهد رفت.

28 مرداد 1387