همه چیز در اکنون ِ نظام ِ بینایی‌اش بر وفق ِ مراد است،
جز انعکاس ِ خواب ِ مردی
که تصادفن در خود محفوظ داشته است؛
طوری که نمی‌توان به سادگی
آن را به منزله‌ی یک‌جور سماجت ِ جامانده بر روی ِ شبکیه‌ی چشم، تلقی کرد.
پزشکان
امکان ِ نوعی تزاحم ِ بی‌جهت ِ جاذبه‌ی معیوبی را داده‌اند
که دیر یا زود برطرف خواهد شد؛
و به نتایج ِ یک‌سره مشابهی اشاره کرده‌اند
که در اثر ِ عبور ِ نام ِ کاملن متفاوت ِ مردان، از دست‌گاه ِ اِکس‌ری به دست آمده است.
گفته‌اند طبق ِ معمول نفس بکشد
و به ثانیه‌های ِ فراموش‌کار
اعتماد کند.
همه چیز در آینده‌ی نظام ِ بینایی‌اش بر وفق ِ مراد خواهد بود،
اگر خواب ِ سمج ِ مرد
راه به چاه ِ مردمکان‌اش نبرد.
8 شهریور 1387
