وسعت

لبخند می‌زنی
با همان چمدان‌ ِ همیشگی.
صندلی
با اضافه بار ِ من
جا می‌ماند :
تو آفریقای ِ سایه‌ات را
ته ِ بار چپانده‌ای.

30 مرداد 1387