پروانه را این‌طور خشک نمی‌کنند خانم!
دست از بال‌های‌اش بردار.
به جای‌اش می‌توانی
- با حرارت ِ این دست‌ها - سیگاری روشن کنی
یا اگر خواستی
...
نه!
قلب ِ من دیگر خیلی نخ‌نما شده.
به درد آتش زدن میان ِ این کلمات ِ نونوار نمی‌خورد!
آن‌هم با مقیاس ِ فارنهایتی ِ دمای دستان‌ات
که از ظرفیت ِ واژه‌های ِ من هم بالا زده است.
همان پروانه را با شعر ِ مُد ِ روز ِ من - یک‌جا - بسوزان؛
یا حتا همه‌ی پرنده‌های ِ کوچه را!
21 تیر 1387
