در مقیاس ِ قلمروی ِ تو
نقشهی دستهایام بیحاصل میشود
و راههای ِ تو
مرا به زنجیرهایام برمیگرداند.
تو شبیه ِ چشمهای ِ خودت میشوی :
- دستنخورده اما مسدود -
و من
- بیشتر -
به گلویام میبرم
که در صدای ِ خود اغراق میکند
و حرف که کم میآورد
عاشق میشود!
با این نقشهی تقلبی
موهای ِ گندیدهی تو را هم نمیشود کشف کرد!
22 آبان 1387