عادت مي كنيم

بیم داشتم
که عادت ِ کوچه به غبار ِ پیراهن‌ات
- علی‌رغم ِ رسم ِ سیل‌خیز ِ نگاه‌ام -
روزی
به دامن ِ باغ هم سرايت کند.

در فصلی که لحن ِ سیب را از طعم ِ گونه‌های‌ات نمی‌شد شناخت،
باور نمی‌کردم
دیر برسم به بویی که برده بودی
از نیمه‌ی مخفی ِ سیب‌ها
که دور از چشمان‌ات
تمرین ِ "عادت" می‌کردند.

22 خرداد 1387