۱۶ فروردین ۱۳۸۷

آسيمه گي

برگ‌هاي ِ تقويم
پرشتاب‌تر از هميشه
آهنگ ِ عرق‌ريزان ِ تابستاني را مي‌كرد
كه گيسوان ِ تو را به خورشيدهاي ِ آن سوي دنيا مي‌بافت.

واژه‌ها در تن‌ام وحشي شدند
و آواز ِ نا آرام‌شان
فصلي را در زمان شكست
كه به خواب‌هاي ِ وصله شده بر خوشه‌هاي انگور
رنگ ِ ماتم مي‌زد.

امسال
برگ‌هاي ِ تابستان
- سراسيمه - در بهار فرو ريخت!
16 فروردين 1387