تا بر مدار ِ چشمان ِ شب‌زده‌ات
- نرم نرمه - جاري شوم،
با بي‌قراريِ فَواره‌هاي ِ نگاه‌ات
اوج مي‌گيرم و فرو مي‌لغزم.
در خيال ِ معراج
بر آسمان
پُل نمي‌زنم!
با نازهاي ِ مهتاب ِ تو
مي‌شود
پرآفتاب‌ترين کهکشان‌ها را از نوش انداخت.
.
.
.
ماه ِ مينارشک ِ من!
طالع ِ پرنور ِ ستاره‌ها
همه
از هلال ِ انگشتان ِ تو حلول مي‌کند،
تا تعبير ِ شرق‌هاي ِ هميشه
آهنگ ِ جاودانه‌رقصان ِ بازوان ِ تو باشد.
15 اسفند 1386
