استغاثه

تنهايي
بر تور‌ّم ِ بيدار ِ پلك‌هاي‌ام مي‌تپد
و كسي - جز انحناي ِ پرفروغ ِ سايه‌‌های ِ شبانه‌ات - نمي‌داند
كه همه دليل ِ تنهايي‌ام
روزهاي ِ نيامده‌ي ِ آن سوي ِ دنياست.

اين قامت ِ شكسته
به حـُجره‌ي مه‌تاب ِ آن سوي ِ اقيانوس‌ات قد نمي‌دهد بانو!
كاش آواز ِ تعبـّد ِ مرا
پيش ا‍ز آنی كه نرمای دستان‌ات را به آب‌های جنوب بسپاري،
امروز
به نوازشي اجابت كني.

20 اسفند 1386